.svg){kind=small}
Dziś najważniejsze informacje pochodzą z Federacji Rosyjskiej.
Tutaj Rosja ulepszyła swoje drony Shahed z jasnym celem: przełamanie coraz lepszej obrony Ukrainy. Efektem jest szybszy, bardziej skryty i zabójczy system stworzony, by testować zdolność Ukrainy do przechwytywania dronów na dużą skalę.
Rosyjskie drony Shahed teraz poruszają się z prędkością ponad 200 kilometrów na godzinę i osiągają wysokość do 3 000 metrów, co stanowi znaczną poprawę w porównaniu z wcześniejszymi wersjami. Może to nie wydawać się ekstremalne według standardów lotniczych, ale umieszcza drony tuż powyżej niezawodnego zasięgu wielu mobilnych systemów obrony powietrznej. Dla załóg korzystających z działek automatycznych i karabinów maszynowych bez automatycznego namierzania, wyższa prędkość i wysokość znacznie obniżają skuteczność. Dodatkowo nowa wysokość przelotowa Shahedów znajduje się blisko i w granicach maksymalnego pułapu zaangażowania większości MANPAD-ów w służbie Ukrainy. Wyższa prędkość skraca też czas dostępny dla centrów dowodzenia na identyfikację i reakcję, utrudniając koordynację warstwowej obrony lub szybkie przekierowanie ochrony w celu przechwycenia wielu nadlatujących dronów. To samo w sobie zwiększa szanse, że przynajmniej niektóre drony przejdą przez obronę, nawet jeśli większość zostanie przechwycona.
Kolejną istotną zmianą jest sposób, w jaki drony te schodzą na cel, gdyż ostatnie Shahedy zanotowano w nurkowaniu z prędkością bliską 400 kilometrów na godzinę, ze stromszą trajektorią niż wcześniej. Te szybkie, pod kątem wysokim zanurzenia pozwalają dronowi unikać systemów obrony punktowej, które polegają na ostatnosesyjnej obserwacji i przechwyceniu, takich jak działka automatyczne czy systemy podczerwieni przy obiektach wysokiej wartości.
W efekcie drony teraz latają zbyt nisko dla systemów średniego zasięgu, zbyt szybko dla systemów bliskiego zasięgu i zbyt wysoko dla przenośnej broni ręcznej. To rozciąga siatkę obrony powietrznej Ukrainy, zmuszając ją do ciągłego przemieszczania, zużywania większej liczby przechwytujących pocisków i podejmowania większego ryzyka przy wyborze priorytetowych celów.
Zakłócanie GPS było jednym z najskuteczniejszych narzędzi Ukrainy do destabilizacji rosyjskich dronów w końcowej fazie lotu, ale tutaj również Rosjanie się dostosowali. Najnowsze Shahedy wydają się być wyposażone w lepsze systemy nawigacji bezwładnościowej i osłony, które zmniejszają zależność od sygnałów GPS. Nie są to systemy w pełni autonomiczne i nie dorównują jeszcze pociskom manewrującym pod względem precyzji, ale różnica się zmniejsza. Shahed, który może kontynuować lot nawet przy utracie lub zakłóceniu sygnałów GPS, stanowi znacznie większe zagrożenie dla obiektów wojskowych, infrastruktury energetycznej i centrów miejskich, zwłaszcza gdy są wystrzeliwane w roju.
Być może najważniejszą modernizacją jest głowica bojowa, gdyż Rosja przeszła z wcześniejszych 50-kilogramowych ładunków wybuchowych na nową, 90-kilogramową głowicę o efektach kombinowanych. Zawiera ona rdzeń kumulacyjny do przebijania pancerza, otoczony warstwami odłamków, wybuchu i efektu zapalającego.
To połączenie prędkości, wysokości i nowej 90-kilogramowej wielofunkcyjnej głowicy sprawia, że drony są nie tylko trudniejsze do przechwycenia, ale także znacznie bardziej wszechstronne wobec różnych celów. W przeciwieństwie do konwencjonalnych głowic skupiających się na jednym rodzaju uszkodzeń, ten projekt zapewnia, że nawet częściowe trafienie powoduje zniszczenia niemal każdego celu, w który dron uderzy.
W przypadku głównych celów, takich jak składy paliw, stacje transformatorowe, koncentracje wojskowe i budynki mieszkalne, wszystkie te ulepszenia wzajemnie się uzupełniają – wyższa prędkość chroni przed przechwyceniem, wysokość utrudnia śledzenie wizualne, a cięższy ładunek oznacza, że nawet częściowe trafienie może wyrządzić poważne szkody. Podnosi to również stawkę dla operacji w tyłach Ukrainy, ponieważ nawet ograniczone naruszenia obrony powietrznej mogą teraz prowadzić do poważnych zniszczeń infrastruktury lub ofiar.
Na dłuższą metę ta zmiana odzwierciedla również zobowiązanie Rosji do wojny dronów w skali przemysłowej – zamiast polegać na kilku precyzyjnych pociskach, Moskwa inwestuje w fale tanich, stale ulepszanych dronów, aby testować i wyczerpywać ukraińską obronę. Czy podejście to będzie w stanie wyprzedzić własną produkcję dronów i technologie przechwytywania Ukrainy, pozostaje do zobaczenia, ale na razie obie strony eskalują wojnę dronów, z szybszym sprzętem, ostrzejszymi taktykami i mniejszą ilością zasad.
Ogólnie rzecz biorąc, ulepszenia Shahedów przez Rosję stanowią próbę przywrócenia równowagi w wojnie dronów, gdyż przez większość ostatniego roku to Ukraina miała przewagę w przechwytywaniu tych dronów, łącząc lepsze pokrycie radarowe, szybszy czas reakcji i nowe taktyki, takie jak przechwytywanie dronów dronami. Jednak dzięki większej prędkości, wyższej wysokości, lepszej nawigacji i silniejszym ładunkom, Shahedy nie są już powolnymi, przewidywalnymi celami, którymi były kiedyś. Nawet jeśli ich skuteczność nie wzrośnie dramatycznie, koszt powstrzymania ich przez Ukrainę znacznie wzrasta.
.jpg)
Komentarze