Ukraińskie linie kolejowe nadal zaopatrują wojska mimo dziesiątek ataków każdego dnia

Dziś przyglądamy się doniesieniom od tak zwanych „Żelaznych Ludzi Ukrainy”

W ciągu ostatnich miesięcy 2025 roku Rosja wystrzeliła tysiące dronów i pocisków rakietowych w cele na terenie całego kraju, z czego wiele uderzeń było wymierzonych w ukraińską infrastrukturę kolejową. Pomimo tych ataków sieć kolejowa Ukrainy w dużej mierze pozostała sprawna i nadal zapewnia kluczową logistykę zarówno dla wojska, jak i ludności cywilnej.

Najnowsze doniesienia mówią o kolejnym zakrojonym na szeroką skalę rosyjskim bombardowaniu z użyciem 650 dronów i 51 pocisków rakietowych. Uderzenia odnotowano w całym kraju, a co najmniej osiem osób zostało rannych. Jednym z celów okazał się dworzec kolejowy oraz zaplecze techniczne w Fastowie pod Kijowem. Atak zniszczył oba obiekty i zakłócił regionalne połączenia kolejowe między Kijowem a Czernihowem. Choć ruch do spalonej stacji został wznowiony wkrótce potem, incydent ten pokazuje systematyczne rosyjskie atakowanie ukraińskich linii kolejowych.

Od początku wojny Ukraińskie Koleje zyskały kluczowe znaczenie jako podstawowy operator transportowy kraju. Zamknięcie ukraińskiej przestrzeni powietrznej dla lotów cywilnych oraz liczne połączenia kolejowe z Europą sprawiły, że kolej stała się główną drogą ewakuacji dla około dwóch milionów uchodźców opuszczających kraj. Zajęcie portów Morza Czarnego, takich jak Mariupol i Berdiańsk, oraz zagrożenie ze strony rosyjskiej Floty Czarnomorskiej sprawiły również, że pociągi towarowe stały się kręgosłupem ukraińskiej gospodarki, przewożąc obecnie ponad 63 procent krajowego frachtu.

Z kolei zagraniczni przywódcy państw podróżują do Kijowa pociągami, a niebiesko-żółte wagony stały się ikonicznym symbolem międzynarodowego wsparcia dla Ukrainy.

To, wraz z nieustannym napływem sprzętu wojskowego transportowanego koleją do Ukrainy i na linie frontu, uczyniło Ukraińskie Koleje jednym z głównych celów rosyjskiej kampanii powietrznej.

Poważne ataki na pociągi i stacje kolejowe spowodowały śmierć setek cywilów oraz ogromne zniszczenia. W kwietniu 2022 roku pocisk rakietowy uderzył w zatłoczony dworzec w Kramatorsku, zabijając co najmniej 63 osoby cywilne i raniąc ponad 150. Podobne incydenty nasiliły się ponownie pod koniec 2025 roku, gdy od sierpnia odnotowano ponad 800 ataków na infrastrukturę kolejową. 4 października rosyjski dron uderzył w kolej pasażerską w obwodzie sumskim, zabijając jedną osobę i raniąc 30. Trzy dni później drony zaatakowały budynki administracyjne i magazynowe w obwodzie połtawskim. Miesiąc później w tym samym regionie zaatakowano lokomotywownię oraz kilka stacji kolejowych. Kolejne ataki zgłoszono w Synelnykowe, Odessie i Kijowie, a Ukraińskie Koleje informowały, że ich obiekty są bombardowane codziennie.

Pomimo tych wyzwań ukraińska sieć kolejowa pozostaje operacyjna i nadal służy zarówno celom wojskowym, jak i cywilnym. Choć szacunki Banku Światowego wskazywały, że około 30 procent sieci kolejowej Ukrainy tkwi w cyklu ciągłych zniszczeń i napraw, 200 tysięcy kolejarzy — nazywanych „żelaznymi ludźmi” — wypracowało skuteczne procedury szybkiego przywracania uszkodzonej infrastruktury. Utrzymywanie alternatywnych tras pozwala na kontynuację ruchu, jednak niepełna elektryfikacja i ataki na sektor energetyczny Ukrainy zmusiły koleje do szerokiego wykorzystania elastycznych lokomotyw spalinowych.

Rosja również intensywnie wykorzystuje przejęte ukraińskie linie kolejowe i już we wczesnej fazie inwazji dążyła do zdobycia działającej sieci. Ponieważ armia rosyjska w dużym stopniu polega na kolei w zaopatrywaniu swoich jednostek, ukraińskie naloty i działania partyzanckie zaczęły wymierzać w tory, mosty na terytorium Rosji oraz na obszarach przez nią kontrolowanych. Linia z Doniecka na Krym przez Melitopol stanowi kluczowy korytarz logistyczny dla półwyspu i stała się jednym z głównych celów ukraińskiej ofensywy zaporoskiej w 2023 roku.

Podobnie odzyskanie Kupiańska doprowadziło do poważnego zakłócenia rosyjskich linii zaopatrzeniowych. Szczególnie most kolejowy w Cieśninie Kerczeńskiej, łączący Rosję z Krymem, uznawany jest za kluczowy dla rosyjskiej kontroli nad południową Ukrainą. W rezultacie był on wielokrotnie atakowany przez Ukrainę przy użyciu samochodu-pułapki oraz ataków z powietrza i morza, a następnie został silnie ufortyfikowany.

Ogólnie rzecz biorąc, ukraińska sieć kolejowa nadal odgrywa istotną rolę w wysiłku wojennym Ukrainy w czwartym roku pełnoskalowej inwazji. W obliczu ustabilizowanych linii frontu Rosja koncentruje się obecnie na atakowaniu stacji, zapleczy technicznych i linii kolejowych, aby zdusić ukraińską logistykę.

Pomimo nieustannych ataków, dobrze rozwinięte mechanizmy naprawcze pozwalają Ukraińskim Kolejom kontynuować działalność. Transport kolejowy pozostaje więc kluczową arterią życia, umożliwiając eksport towarów, import sprzętu wojskowego oraz przemieszczanie wojsk i ludności cywilnej.